Zeg nooit “ik doe niks”. Dat is namelijk totaal niet relevant. De meeste vrouwen waar ik mee speel en die niet tegen betaling werken zijn altijd ergens mee bezig.
En toch roepen ze vaak dat ze niks doen.
Bull Shit! Kap hiermee!
Tenzij je de hele dag op de bank ligt te Netflixen, dan heb je misschien een punt.
Zou ik iemand zijn die de hele dag ligt te Netflixen, dan zou ik mezelf film recensent noemen en een Insta pagina maken met mijn eigen reviews. Onbetaald, puur omdat ik dat leuk zou vinden.
Een huishouden runnen kost tijd…
Boodschappen doen kost tijd…
Er Fabulous uitzien kost tijd…
Fit blijven kost tijd…
Mantelzorg verlenen aan je (schoon)ouders kost tijd…
Een sociaal leven onderhouden kost tijd…
Kinderen voeden en opvoeden kost tijd…
Je relatie in takt houden kost tijd…
Feit: Als je dit allemaal perfect wilt organiseren dan kun je beter niet gaan werken!
Dan wil ik het ook nog even hebben over de moeder maffia op de basisschool die de werkende en de niet-werkende moeders keihard in twee kampen verdelen.
De moeders die “niks doen” zijn het aktiefse op school om de leraren te ondersteunen. Denk aan luizenmoeders, overblijfmoeders, wc-moeders, huiswerkbegeleiding moeders, bibliotheekmoeders en ga zo maar even door. In Amerika noemen ze deze moeders “tracking moms”. Die gaan namelijk rechtstreeks vanuit school door naar de sportschool ; )
De werkende moeders hebben weinig tot geen tijd voor nevenwerkzaamheden op de school van hun kind. Zij rennen van het schoolplein weg omdat ze door moeten naar hun werk. Begrijp ik!
En zo blijft de moedermaffia gewoon voortbestaan omdat er nog steeds te weinig begrip is voor elkaar. Ik vrees dat dit altijd zo zal blijven.
Waren beiden kampen maar wat trotser op elkaar!
Waarom begint onze sisterhood pas zo laat in het leven en niet van kinds af aan?
En toch werk ik zelf wel. Waarom eigenlijk?
Zou ik diep in mijn hart niet liever alles goed doen op privé vlak en lekker meer tijd steken in mijn gezin, mijn beauty, mijn gezondheid, mijn vriendinnen en lekker mijn handicap verlagen?
Tuurlijk, als het financieel moet heb je geen keuze en pak je alles aan om maar te kunnen werken. Ik ken best veel vrouwen die het financieel niet nodig hebben. Wat een luxe is dat! En toch vinden deze vrouwen het vaak lastig om te antwoorden op de vraag “wat doe jij?”.
Als ik stop met werken weet ik het antwoord op deze vraag.
Dan zeg ik met volle overtuiging “Ik ben golfvrouw”.
Dan weet ik namelijk één ding zeker, dan ontstaat er vanzelf een gesprek over mijn lievelingssport en ga ik me niet verdedigen over mijn onbetaalde werkzaamheden.
Dan zou ik het waarschijnlijk alleen maar hebben over het verlagen van mijn handicap naar een single handicap. Voorlopig nog een hele mooie droom!
Ben jij een zakenvrouw of toch liever een golfvrouw?
Bedenk goed… Geluk is doen wat jou happy maakt!
Met of zonder salaris ; )
Let’s play ball soon!
Liefs,
Barbara